Wiadomosci

Teraz Boga już się zaczęło

Dodane: red Data: 2018-02-17 21:19:14 (czytane: 2132)  

Scena ukazuje pierwotną harmonię, która dotyczyła najpierw relacji z Bogiem a następnie odniesienia do całego stworzenia. Jezus ukazany zostaje jako Ten, Który ściśle związany jest z Bogiem, ale także jest Chrystusem posłanym do ludzi, aby przynieść im zbawienie.

Słowa Ewangelii według świętego Marka (Mk 1, 12 - 15):
Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś Mu usługiwali.
Po uwięzieniu Jana przyszedł Jezus do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”.

Komentarz do Ewangelii:
Zaraz u progu swojej publicznej działalności Jezus musi zetknąć się z szatanem. Nie ma wątpliwości, kim był duch, który wyprowadził Jezusa na pustynię, bo wyraźnie jest odróżniony od szatana. Nie ma jednak dokładniejszych informacji, na czym owe pokusy polegały i jaka była ich treść. Choć opis jest enigmatyczny to dotyczy Syna Bożego, Który ostatecznie pokonuje szatana. Jezus ukazuje się jako nowy Adam, który przezwyciężą pokusy i tym samym przywraca człowiekowi utracony raj.

Ewangelista Marek opisując pobyt Jezusa na pustyni i wskazując, że był tam z dzikimi zwierzętami nie chce ukazać, że zgodnie z Psalmem 91, 13 będzie On stąpał po wężach i żmijach, a lwa i smoka podepcze. Ewangelista pragnie uświadomić czytelnikom, że w Jezusie Chrystusie ma się dokonać pojednanie całego stworzenia z Bogiem. Można też wysnuć wniosek, że w ten sposób odwołuje się do sytuacji Adama w raju.

Chrystus nie ulega kusicielowi. Jego relacja do Boga zostaje niezachwiana. Scena ukazuje pierwotną harmonię, która dotyczyła najpierw relacji z Bogiem a następnie odniesienia do całego stworzenia. Jezus ukazany zostaje jako Ten, Który ściśle związany jest z Bogiem, ale także jest Chrystusem posłanym do ludzi, aby przynieść im zbawienie.

Pobyt na pustyni przypomina trudny, ale z drugiej strony najbardziej uprzywilejowany okres w historii zbawienia - pobyt Izraela na pustyni. Kiedy Chrystus przebywa na pustyni urzeczywistniają się, podobnie jak niegdyś w dziejach Ludu Bożego, zbawcze plany Boga. Bóg wymaga ciszy, spokoju odosobnienia, by mógł dokonywać swych wielkich dzieł.

Złe duchy od początku będą robiły wszystko, aby zniweczyć Boże plany zbawienia. Istnieje jednak przeciwwaga ich działalności. Są to aniołowie, którzy posługują, aby spełniły się zbawcze palny Boga - „czyż nie są oni wszyscy duchami przeznaczonymi do usług, posłanymi na pomoc tym, którzy mają posiąść zbawienie?” (Hbr 1, 14).

Po uwięzieniu Jana Chrzciciela i powrocie Jezusa do Galilei następuje najlepszy moment dla głoszenia „Dobrej Nowiny”. Jezus zaczyna głosić, że „karios”, czyli czas działania Boga się wypełnił - Bóg przychodzi do człowieka ze zwoją miłością i światłem, aby ukazać mu przełom, który dokonuje się w tych, którzy słuchają Ewangelii. Teraz nadeszła chwila, ku której zmierza czas i historia, która jest celem oczekiwań ludzkości i Boga. Przełomowy czas już jest obecny, gdyż bliskie jest Królestwo Boże. Stało się tak bliskie, że nadaje wierzącym sens i kierunek ich życia. Nawrócenie to nic innego, jak pełna mocy przemiana ku nowemu życiu.

Człowiek, który się nawraca zaczyna głębiej rozumieć, że od Boga pochodzi i od Niego wszystko otrzymał, a zatem do Niego ma powrócić. Ewangelią - Dobrą Nowiną - w Którą ma on wierzyć, jest bliskość Boga w stosunku do Niego. Owa bliskość urzeczywistnia się w Osobie Jezusa Chrystusa, Który dla wierzących jest Chrystusem, zaś dla Boga - Synem. Tylko dzięki Jezusowi człowiek jest blisko Boga i Jego panowania.

/ks. Sławomir Korona/